امشب از اون شباست که دلم باز گریه میخواد

دلم واسه سادگی،گذشت،مهربونی ولطف و صفای ادما تنگ شده.

چرا دیگه این صفات کمیاب شدن وسخت میشه پیداشون کرد.

چی شده که ادما اینجوری شدن،چی شده که دیگه اینا کمیاب شدن؟

واقعا چی شده؟

شما میدونید چی شده؟

کودکی ده ساله که دست چپش در یک حادثه رانندگی از بازو قطع شده بود،برای تعلیم فنون رزمی ورزش جودو به یک استاد سپرده شد.

پدر کودک اصرار داشت از فرزندش یک قهرمان جودو بسازد!استاد کمی فکر کردوپذیرفت و به پدر کودک قول داد که یک سال بعد میتواند فرزندش را در مقام قهرمانی کل باشگاه ها ببیند.

درطول شش ماه ،استاد فقط روی بدن سازی کودک کار کرد و در عرض این شش ماه حتی یک فن جودو هم به او یا نداد .بعد از شش ماه خبر رسید که یک ماه بعد مسابقات محلی در شهر برگزار میشود.

استاد به کودک ده ساله فقط یک فن آموزش داد وکودک توانست در میان اعجاب همگان،با آن تک فن ، همه حریفان خود را شکست دهد!

سه ماه بعد کودک توانست در مسابقات بین باشگاهی با همان تک فن برنده شود .و سال بعد نیز در مسابقات کشوری ،موفق شد تمام حریفان را زمین بزند و به عنوان قهرمان کشور برگزیده شود.

وقتی مسابقات به پایان رسید در راه بازگشت به منزل ،کودک از استادش راز پیروزی خود را پرسید .استاد گفت :

<<دلیل پیروزی تو این بود که اولا به همان یک فن مسلط بودی ،دوما تنها امیدت همان یک فن بود، سوما تنها راه شناخته شده برای مقابله با این فن گرفتن دست چپ تو بود،که تو چنین دستی نداشتی!>>

نتیجه:

راز موفقیت در زندگی صرفا داشتن امکانات نیست.مهم این است که از نداشته هایت به عنوان انگیزه حرکت به سوی هدفهایت استفاده کنی.