برای دلم، گاهی مادری مهربان میشوم،

دست نوازش بر سرش میکشم میگویم:

«غصه نخور، میگذرد…»

 برای دلم، گاهی پدر میشوم، خشمگین میگویم: 

«بس کن دیگر بزرگ شدی…»

گاهی هم دوستی میشوم مهربان،

دستش را میگیرم میبرمش به باغ رویا…

دلم، از دست من خسته است…

 یادمان باشد : وقتی کسی را به خودمان وابسته کردیم !                                                
        در برابرش مسؤولیم …
                 در برابر اشک‌هایش ؛
                         شکستن غرورش ،
                                 لحظه‌های شکستنش در تنهایی و لحظه‌های بی‌قراریش ….
                                          و اگر یادمان برود !
                                                  در جایی دیگر سرنوشت یادمان خواهد آورد، 

بـرو تـو آشپـزخونه

یـه لیـوان بـردار !!

بـوسش کن نـازش کن حـالا بنـدازش زمیـن ...

چیـشد !!!

شکـست ؟؟؟

حـالا بـرو ازش مـعذرت خواهی کـن !!!

بـرو بگـو ببـخشیـد که شکستمت عـزیـزم چـیشـد !!!

اون لیـوان درسـت شـد ؟؟؟ 

حــآلـَم گــرفتـِﮧ

ازاین شــﻬ ـر

کـﮧ آدمهـآیـشـ

هــَمچـُون هـَوآیــشـ نــآپـآیـבآرند

گـآهـ آنـقــَבر پآکـ کـﮧ بآورتـ نمـے شـَوב

گآهـ چـنـآלن بــے مــَعرفــَتـ

کـﮧ نــَفـَسـت میگیــرב