بالا رفتن سن حتمی است اما اینكه روح تو پیر شود .

بستگی به خودت دارد...............

زندگی را ورق بزن................... هر فصلش را خوب بخوان :

در فصل كاشت با بهار برقص.

در فصل داشت با تابستان بچرخ .

پس برداشت....................در پاییز كنار دیوار بنشین .

با زمستان كنار كرسی بنشین .

شاهنامه بخوان.............و استكان استكان چای را به سلامتی نفس كشیدنت بنوش...............

مبادا مبادا مبادا زندگی را دست نخورده برای مرگ بگداری

خداوندا در این واپسین روز سال دلمان را چنان در جویبار زلال رحمتت شستشو ده که هرجا تردیدی هست ایمان
 هرکجا زخمی هست مرهم
 هرکجا نومیدی هست امید
 و هر کجا نفرتی هست عشق جای آن را فرا گیرد

امروز شروعی دوباره است!
برایت اینگونه درودمیفرستم، وبه خدا میگویم،،،،،،
خدایا گوشه چشمی از تو کافیست تا هر رنجی به رحمت...
هر غصه ای به شادی .. هر بیماری به سلامتی ..
هر گرفتاری به آسایش و آسانی ..
هر فراقی به وصل .. هر قهری به آشتی ..
هر زشتی به زیبایی .. هر تاریکی به نور ..
هر ناممکنی به معجزه .. تبدیل شود
پروردگارا تمام وجود و هستیمان را آرزوهایمان را
غرق محبت ونگاه معجزه گرت بفرما
آمین..

هر وقت قصد می‌کنم دیگر از تو ننویسم
باران می‌بارد ..
 نغمه‌ای زمزمه می‌شود
کسی از تو می‌پرسد
  خاطره‌ای جان می‌گیرد !

         و من در کشاکش این نبرد نابرابر
                    همیشه مغلوب می‌شوم
                    نبودنت درد می‌کند!

درست مثل روز اول ...
         شایدم کمی بیشتر
         من به دستهای خالی‌ام خیره می‌شوم
  و در ناباوری‌های بی‌رحمانه‌ی تمام روزهای نبودنت
      دست‌های خالی‌ام ... جای خالی‌ات ... نبودنت
          و این پاهای خسته‌ی بی‌پرسه
          درد می‌گیرد ..

شب آرامی بود
می روم در ایوان، تا بپرسم از خود
زندگی یعنی چه؟
مادرم سینی چایی در دست
 گل لبخندی چید ،هدیه اش داد به من
 خواهرم تکه نانی آورد ، آمد آنجا
 لب پاشویه نشست
 پدرم دفتر شعری آورد، تکیه بر پشتی داد
شعر زیبایی خواند ، و مرا برد، به آرامش زیبای یقین
:با خودم می گفتم
زندگی، راز بزرگی است که در ما جاریست
زندگی فاصله آمدن و رفتن ماست
رود دنیا جاریست
زندگی ، آبتنی کردن در این رود است
وقت رفتن به همان عریانی؛ که به هنگام ورود آمده ایم
دست ما در کف این رود به دنبال چه می گردد؟
هیچ!!!

زندگی ، وزن نگاهی است که در خاطره ها می ماند
شاید این حسرت بیهوده که بر دل داری
شعله گرمی امید تو را، خواهد کشت
زندگی درک همین اکنون است
زندگی شوق رسیدن به همان
فردایی است، که نخواهد آمد
تو نه در دیروزی، و نه در فردایی
ظرف امروز، پر از بودن توست
شاید این خنده که امروز، دریغش کردی
آخرین فرصت همراهی با، امید است
زندگی یاد غریبی است که در سینه خاک
به جا می ماند
زندگی ، سبزترین آیه ، در اندیشه برگ
زندگی، خاطر دریایی یک قطره، در آرامش رود
زندگی، حس شکوفایی یک مزرعه، در باور بذر
زندگی، باور دریاست در اندیشه ماهی، در تنگ
زندگی، ترجمه روشن خاک است، در آیینه عشق
زندگی، فهم نفهمیدن هاست
زندگی، پنجره ای باز، به دنیای وجود
تا که این پنجره باز است، جهانی با ماست
آسمان، نور، خدا، عشق، سعادت با ماست
فرصت بازی این پنجره را دریابیم
در نبندیم به نور، در نبندیم به آرامش پر مهر نسیم
پرده از ساحت دل برگیریم
رو به این پنجره، با شوق، سلامی بکنیم
زندگی، رسم پذیرایی از تقدیر است
وزن خوشبختی من، وزن رضایتمندی ست
زندگی، شاید شعر پدرم بود که خواند
چای مادر، که مرا گرم نمود
نان خواهر، که به ماهی ها داد
زندگی شاید آن لبخندی ست، که دریغش کردیم
زندگی زمزمه پاک حیات ست، میان دو سکوت
زندگی ، خاطره آمدن و رفتن ماست
لحظه آمدن و رفتن ما، تنهایی ست
من دلم می خواهد
قدر این خاطره را دریابیم.

ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺯﯾﺒﺎﯼ ﺩﮐﺘﺮ ﭼﻤﺮﺍﻥ :
ﺧﺪﺍﻳﺎ ...
ﺍﺯ ﺑﺪ ﮐﺮﺩﻥ ﺁﺩﻣﻬﺎﻳﺖ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺑﻪ ﺩﺭﮔﺎﻫﺖ ...
ﺍﻣﺎ ﺷﮑﺎﻳﺘﻢ ﺭﺍ ﭘﺲ ﻣﻴﮕﻴﺮﻡ ...
ﻣﻦ ﻧﻔﻬﻤﻴﺪﻡ ...
ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺑﺪﻱ ﺭﺍ ﺧﻠﻖ ﮐﺮﺩﻱ ﺗﺎ ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﻟﻢ
ﮔﺮﻓﺖ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﻬﺎﻳﺖ ...
ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ ...
ﮔﺎﻫﻲ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻣﻴﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﻭﻗﺘﻲ ﮐﺴﻲ ﮐﻨﺎﺭﻣﻦ ﻧﻴﺴﺖ ...
ﻣﻌﻨﺎﻳﺶ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻢ ...
ﻣﻌﻨﺎﻳﺶ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﺯﺩﻱ ﺗﺎ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﺎﺷﻢ ﻭ ﺧﻮﺩﺕ ...
ﺑﺎ ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻣﻌﻨﺎ ﻧﺪﺍﺭﺩ ...
ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻡ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ﭼﻪ ﻣﻴﮑﺮﺩﻡ ...

                                                                                               شعری از پابلو نرودا

بزرگترین اشتباهی که ما آدمها در رابطه هامون می کنیم این است که :

نصفه می شنویم، یک چهارم می فهمیم و هیچی فکر نمی کنیم

اما دو برابر واکنش نشان می دهیم

ﺩردﯼ ﮐﻪ ﺍﻧـــــــﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﮑﻮﺗـــــــــــ

ﻭﺍﻣﯿﺪﺍﺭﺩ .......

ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺳﻨﮕــــــﯿﻦ ﺗﺮ ﺍﺯ

ﺩﺭﺩﯼ ﺍﺳـــــــﺖ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻓﺮﯾــــــــﺎﺩ

ﻭﺍﻣﯿﺪﺍﺭﺩ

ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻓﺮﯾــــــﺎﺩ ﻫﻢ ﻣﯿﺮﺳﻨﺪ

ﻧﻪ ﺑﻪ ﺳﮑﻮﺗـــــــــ ﻫﻢ ...............

ﻓﺮﻭﻍ ﻓﺮﺧﺰﺍﺩ